امام خمینی رحمه الله چون پدری دل سوز و مهربان، با گوشزد کردن مسائل تربیتی جوانان، همواره به سازندگی و آینده پرافتخار آنان می اندیشید. آن پیر مراد با توجه به اهمیت این دوره حساس از زندگی، جوانان را از اندرزهای کارساز و راهکارهای رهگشا بهره مند می ساخت. ایشان در یکی از نامه ها چنین می نویسد: «برای جوانان، توبه آسان تر و اصلاح نفس و تربیت باطن سریع تر می تواند باشد. در پیران هواهای نفسانی و جاه طلبی و مال دوستی و خود بزرگ بینی بسیار افزون تر از جوانان است. روحِ جوانان لطیف است و انعطاف پذیر». امام خمینی رحمه الله در یکی از هشدارهای گوهرانه خویش، نیروی سترگ جوانی را نیرویی می خواند که اگر در راه حق صرف شود، ابدیت دارد و به نیروی بی پایان می پیوندد واگر بیهوده و در شهوات هدر رود، در این عالم ذلت و بردگی، و در آن عالم عقوبت و شرمساری به بار می آورد.
